Na terenie Stobrawskiego Parku Krajobrazowego największą powierzchnię zajmują lasy. Dominują bory sosnowe, ale zobaczyć możemy tutaj również grądy, łęgi czy olsy. Jednym z bardziej charakterystycznych typów drzewostanów liściastych jest buczyna. Spotkać możemy ją m.in. w okolicy Lubszy, czy Ostrowa Narockiego. Buczyna to las wyjątkowy o każdej porze roku. Wiosną delikatna zieleń młodych liści współgra z jasnym odcieniem kory, następnie przechodzi w ciemną, soczystą barwę, aby jesienią zachwycić głębią odcieni brązu i pomarańczowego. Do tego sama forma drzew, które są proste, majestatyczne, czasem sięgające nawet 40 – 50 metrów wysokości, a jednocześnie pokryte jasną korą nadającej im lekkości. Buczyny to zwykle drzewostany jednogatunkowe ze względu na duże zacienie dna lasu, gdzie zwykle wyrastać mogą jedynie przystosowane do takich warunków młode buki. Z roślin runa najczęściej występują kwitnące wczesną wiosną, przed rozwojem liści, geofity, a czasem roślin runa brak zupełnie i mówimy wtedy o tzw. buczynach nagich. 

Zasady obowiązujące na terenie siedzib Zespołu Opolskich Parków Krajobrazowych w celu ograniczenia ryzyka zarażenia koronawirusem SARS-COV-2 

Życie jest zbyt krótkie, by budzić się z żalem.
Kochaj ludzi, którzy dobrze Cię traktują
i współczuj tym, którzy nie potrafią.

Anna Przybylska

Emerytura najlepsza życia pora…

…szkoda tylko, że ostatnia. Jestem szczęśliwy, że doczekałem tej chwili, co wcale nie było takie oczywiste… Przez 44 lata pracy zawodowej, w tym 30 lat w służbie Opolskich Parków Krajobrazowych, dostałem więcej niż mogłem sobie wymarzyć, dając z siebie tyle, ile tylko potrafiłem. Z całego serca dziękuję tym, z którymi pracowałem i którzy nigdy nie zawiedli. Panu Bogusławowi Gębali, który przyjął mnie do zespołu, umożliwiając realizację moich zainteresowań oraz Beacie Wielgosik i Ryszardowi Mydło – długoletnim, prawdziwym przyjaciołom. W sposób szczególny dziękuję uczestnikom wycieczek i spotkań edukacyjnych za motywację, siłę i poczucie, że moja praca ma sens. Myślę, że wiek emerytalny został dany po to, aby móc zrealizować niespełnione plany z czego pragnę skorzystać.

Janusz Husak

Tematem przewodnim tegorocznych obchodów Dnia Krajobrazu jest Drzewo w krajobrazie. Choć są z nami wszędzie – w miastach, parkach, na łąkach, polach, nad wodami i oczywiście w lasach, czasem chyba nawet ich nie zauważamy. A już na pewno nie często zastanawiamy się co obecności drzew zawdzięczamy.

Wśród wielu funkcji jakie pełnią zadrzewienia chyba najbardziej dostrzegalną jest funkcja estetyczna. Zieleń będąca ważnym elementem układów przestrzennych miast i wsi  stanowi o ich atrakcyjności. Ze względu na rozmiary, drzewa kształtują lokalny krajobraz i tworzą unikalny charakter danego miejsca.

Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy wzięli udział w naszym konkursie fotograficznym pod nazwą "Fotograficzne wakacje z aplikacją w tle". Poniżej przedstawiamy wyniki konkursu.

I miejsce

Dariusz Pawłowski za zdjęcie p.t.: "Mglisty poranek"

II miejsce

Dawid Przyszlak za zdjęcie "Schronisko pod Biskupią Kopą w kwiatach naparstnicy"

III miejsce

Anna Chmielewska za zdjęcie "Kalwaria Głuchołaska"

Wyróżnienia dla sześciu osób:

Alicja Alf za zdjęcie "Muskany promieniami słońca"

Emilia Mandok za zdjęcie "Słoneczny dzień"

Agnieszka Spyra za zdjęcie "Pomnik Czynu Powstańczego i Amfiteatr w Górze św. Anny"

Natalia Wawrzeniuk za zdjęcie "Witraż"

Mateusz Wawrzeniuk za zdjęcie "Dróżka kalwaryjska"

Beata Rokita-Wronowska za zdjęcie "Huta Zagwiździe"

Do osób wyróżnionych zostaną wysłane nagrody książkowe pocztą tradycyjną. Prosimy oczekiwać przesyłki :)

Osoby, które uzyskały pierwsze, drugie lub trzecie miejsce prosimy o kontakt telefoniczny do najbliższego oddziału, w celu ustalenia dnia i sposobu odbioru nagród rzeczowych.

Jednym z głównych założeń funkcjonowania naszych parków jest  ochrona walorów krajobrazowych ich obszarów. Góry, wzniesienia, doliny rzeczne, lasy, łąki, czy stawy stanowią o charakterze danego miejsca będąc równocześnie środowiskiem życia roślin i zwierząt. Także my  sami wybierając rejony, w których chcemy spędzić czas kierujemy się głównie ich walorami krajobrazowymi. Dopiero później, przy bliższym poznaniu, zaczynamy odkrywać bogactwo i różnorodność przyrodniczą tych miejsc.

Dziś już po raz piąty obchodzimy Dzień Krajobrazu, który w tym roku szczególną uwagę kieruje na drzewa. Skupione w grupach lub rosnące pojedynczo okazy często decydują o obliczu i charakterze krajobrazu. Drzewa pełnią w krajobrazach bardzo zróżnicowane funkcję: począwszy od soliterów, które dominują w przestrzeni, przez grupy lub szpalery drzew wyznaczające granicę kolejnych widoków, aż po rozległe skupienia stanowiące tło dla innych obiektów lub krajobrazów. Ze względu na swoją biologiczną różnorodność drzewa są obecne w większości typów krajobrazów, występują zarówno na terenie krajobrazów naturalnych, jak i kulturowych, zwiększając harmonijność i ład przestrzenny. Drzewa pełnią w krajobrazie nie tylko funkcje przyrodnicze, czy klimatyczne, lecz zyskują także znaczeń kulturowych, urastając nierzadko do rangi symbolu. Potężne drzewa przez wieki inspirowały poetów i malarzy, przez co ich reprezentacja w tekstach kultury jest bardzo znacząca.

Więcej informacji o tegorocznym Dniu Krajobrazu TUTAJ

Z przykrością informujemy o odwołaniu przewidzianych na dzień 9 października warsztatów. Wszystkich chętnych oraz już zapisane osoby serdecznie przepraszamy.

Zespół Opolskich Parków Krajobrazowych zaprasza wszystkich zainteresowanych zarówno fotografią jak i turystyką, zabytkami i przyrodą do udziału w konkursie fotograficznym pn.: "Fotograficzne wakacje z aplikacją w tle".

Celem Konkursu jest pokazanie w fotografii wartości przyrodniczych, historycznych i kulturowych oraz walorów krajobrazowych opolskich parków krajobrazowych (Park Krajobrazowy „Góra Św. Anny”, Park Krajobrazowy „Góry Opawskie” oraz Stobrawski Park Krajobrazowy) oraz zachęcenie do aktywnego wypoczynku na terenie naszych Parków i poszerzenie wiedzy uczestników na ich temat, dzięki wykorzystaniu informacji zawartych w aplikacjach mobilnych ZOPK.

Celem pośrednim konkursu jest również wzbogacenie posiadanej bazy fotograficznej ZOPK w zdjęcia obrazujące walory opolskich parków krajobrazowych, a szczególnie w zdjęcia z udziałem osób aktywnie  z tych walorów korzystających.

Zespół Opolskich Parków Krajobrazowych serdecznie zaprasza na wycieczkę po urokliwym parku pielgrzymkowym, stanowiącym ważną część Pomnika Historii. Nasza annogórska Kalwaria jest jednym z największych parków pielgrzymkowych w Polsce. Łączna powierzchnia dróżek kalwaryjskich dochodzi do kilku kilometrów, ale obszar jej oddziaływania to już powierzchnia kilkuset kilometrów. Kalwaria annogórska jest kopią starszej o blisko 100 lat Kalwarii Zebrzydowskiej. Ponad 300-letnia historia tego miejsca skłania do refleksji nad rolą kalwarii w burzliwych dziejach Śląska. W trakcie wycieczki dowiecie się Państwo: jakie były kulisy budowy Kalwarii, kim byli jej budowniczowie, dlaczego Kalwaria była wielokrotnie niszczona, kto z ważnych osobistości pielgrzymował  po niej. Spacer będzie miał charakter historyczny, ale nie zabraknie na nim ciekawych opowieści i legend o tym miejscu. Jak zwykle ilość miejsc jest ograniczona. Decyduje kolejność zgłoszeń !

Warunkiem uczestnictwa w wycieczce jest zapoznanie się z regulaminem wycieczki  oraz wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych. Załączniki do pobrania, po kliknięciu Czytaj dalej.

Wraz z Instytutem Biologii UO prowadzimy w ostatnim czasie badania mające na celu rozpoznanie rozmieszczenia ssaków pilchowatych na terenie naszego parku. Zgodnie z przewidywaniami okazało się, że stobrawskie lasy zamieszkuje dość licznie największy z pilchów czyli popielica szara. Gatunek ten występuje w starszych lasach liściastych i mieszanych, gdzie bardzo ważne jest pełne zwarcie koron drzew. Najczęściej spotykana jest w drzewostanach bukowych lub z domieszką starych buków, grądowych oraz w lasach mieszanych. Popielice szare dzień przesypiają w kryjówkach, natomiast aktywne są nocą. Poruszają się praktycznie jedynie w koronach drzew (stąd tak ważne dla tego gatunku jest ich zwarcie), zwinnie przebiegając nawet po cienkich gałęziach i przeskakując między nimi. Poza poszukiwaniem miejsca na sen zimowy sporadycznie schodzą na ziemię.