Wschodnia część Parku zwana przed wojną „Górnośląską Szwajcarią” to bez wątpienia atrakcyjny przyrodniczo i krajobrazowo teren.
Nazwa miejscowości Czarnocin wywodzi się ze staropolskiego określenia oznaczającego żyzną i bardzo urodzajną ziemię – „czarnoziem”. Wieś jest malowniczo położona, wśród wiekowych buczyn i malowniczych lessowych wąwozów. Po raz pierwszy wieś Czarnocin została wzmiankowana w 1485 r. jako „Czarnozeme”. Nazwa wsi została później fonetycznie zgermanizowana na Scharnosin i utraciła swoje pierwotne znaczenie. W średniowieczu wioska należała do rodu leśnickich Strzelów, a następnie weszła w skład strzeleckich dóbr zamkowych. Spis z 1720 r. wykazał w tej miejscowości 97 mieszkańców. W 1783 r. Czarnocin należał do hrabiego Colonny. Położony we wsi folwark nosił nazwę Annahof. W tym czasie wioska miała już własną szkołę. W danych statystycznych Śląska z 1845 r. Czarnocin wymieniano jako „Czarnosin”. Wieś liczyła w tym czasie 382 mieszkańców. W Czarnocinie były wtedy 4 młyny i gorzelnia. Według statystyki z 1861 r. rzemiosłem trudniło się 11 osób. Znajdowała się tu również karczma. W 1910 r. Czarnocin liczył 374 mieszkańców. W 1921 r. przez pola należące do wsi przebiegała linia frontu ostatniej fazy III powstania śląskiego. W 1939 wieś liczyła 272 mieszkańców, ale w 2020 – już tylko 134. Zmniejszanie się liczby mieszkańców powodowane było emigracją oraz starzeniem się społeczeństwa.
UDZIAŁ W SPACERZE JEST BEZPŁATNY
